7 februari 2011, 08.00 uur vertrek vanaf de vliegbasis, wat betekende dat velen van ons al tussen 6.00 uur 6.30 uur uit de veren moesten. Voor 74 leden, voor de regio Woensdrecht een ongekend hoog aantal, bleek dit, voor deze dag, geen probleem. De dag had twee thema’s; een bezoek aan de vliegbasis Eindhoven in de ochtend en een bezoek aan het DAF museum in de middag.
De activiteitencommissie had in de aanloop naar deze dag wél een klein probleem, dat vóór vertrek diende te worden opgelost, t.w. het Basis informatie centrum van de Vliegbasis Eindhoven kon maar 50 personen tegelijk ontvangen. Dat probleem werd uiteindelijk, na langdurig piekeren van vooral onze penningmeester Max Limburg, zeer goed opgelost door een deel van de deelnemers de mogelijkheid te bieden om het Weverijmuseum in Geldrop te bezoeken. Hetgeen geen enkel probleem bleek te zijn voor een groot deel van de aanwezige dames en enkele heren.
Op de vliegbasis Eindhoven werden we ontvangen met koffie en thee in het Basis Informatie Centrum, waarna het welkomstwoord werd gehouden door de Plv. C-Vlb Lt-Kol. Rob Lambermont. Daarna werden we door Vaandrig Wendy Ryan op een vlotte wijze a.d.h.v. een Powerpoint presentatie bijgepraat over de organisatie van de vliegbasis en wat er allemaal op transportgebied gebeurt.
Alle facetten die bij een particulier luchtvaartbedrijf gebeuren komen hier tot uitvoering. Zij het dat er andere passagiers komen en gaan, maar ook de vervoerde goederen wijken hier en daar af van de burgerstandaard.
Veel aandacht werd geschonken aan het vertrek en aankomst van de militairen die op uitzending gaan of zijn geweest. Dat gaat natuurlijk vaak heel anders. Bij een aankomst vanaf je vakantie adres komt er geen minister of CDS je ontvangen en toespreken. Evenals de emotionele momenten bij vertrek en aankomst tussen familie en hun geliefden. Maar ook de ontvangst van overleden collega’s hetgeen een aparte dimensie geeft aan dit veld en de uit te voeren werkzaamheden.
Daarna bezochten we, op het platform, de nieuwste Hercules. De ochtend werd afgesloten met een tour over de basis en een goed verzorgde lunch in restaurant “Welschap”.
Intussen was de andere groep, na ontvangen te zijn met koffie met ontbijtkoek, aan de rondleiding begonnen in het Weverij Museum in Geldrop. De (vooral) dames waren dol enthousiast over wat ze zagen, maar vooral de man die het uitlegde, was erg gevat en gebruikte in zijn praatje veelvuldig oude spreekwoorden die hun oorsprong hadden gevonden in de weef cultuur. Ook worden in het museum nog steeds de smeerkussens gemaakt voor de nu nog rijdende (stoom)locomotieven en trams.
Tijdens de koffie, weer met (Peijnenburg) koek, aan het eind, werd er in het winkeltje door de dames nog menig theedoek en tafellaken gekocht, waarna werd vertrokken richting de lunch op de Vliegbasis. Deze lunch was perfect verzorgd door de dames en heren van Paresto en na de lunch werd vertrokken richting het DAF Museum.
Oud DAF medewerkers vertelden op een bijzondere manier over het bedrijf. Maar vooral over mijnheer Hub van Doorne, een man (althans zo kwam het bij ons over) die een vriend van iedereen wilde zijn en dat toonde de man in heel zijn doen en laten. Hij was een mensen mens.
Je moest hem bij de voornaam noemen, hij zorgde op hoogtij dagen voor een presentje voor iedereen. Maar dat zijn doel was om een goed verkoopbaar product te maken bovenaan stond, was ook duidelijk voor iedereen. Vaak werd iets nieuws bedacht en dan maar hopen dat het aansloeg in de markt, velen voorbeelden vind je dan ook in de goed opgestelde collectie. Een collectie die veelzijdig is en mooi, alle voertuigen doen het, anders mogen zij er niet staan. De eerste DAF werd samengesteld met ingekochte componenten, maar al snel werden motoren in licentie in eigen beheer gefabriceerd, ook andere cruciale delen werden zelf verder ontwikkeld om self supporting te zijn. De wilskracht van de broers Hub en Wim, was enorm en daar is de “DAF” toch uit voortgekomen een vrachtwagenmerk van internationale naam en faam.
Zo kan je groeien van een smederij tot vrachtwagenfabriek en van daaruit een “Pienter pookje”, of een raceauto ontwikkelen. De kenner cq liefhebber van dit soort technisch denken smult hiervan. Hub: "Wat staan jullie daar te doen?" "We hebben een probleem Hub". Hub: "Werk dan maar snel door, dan lost dat zich vanzelf op". En dat was vaak ook zo, volgens de rondleider.
Al met al was het een indrukwekkend bezoek en wederom een geweldige dag.