Het bergen van vliegtuigen is een activiteit met vele facetten. Aan de ene kant is er natuurlijk het puur technische onderzoek dat van belang is voor de Luchtmacht om de oorzaak van het neerkomen van een toestel te achterhalen, en aan de andere kant is er het emotionele aspect bij de nabestaanden van vliegers die in de tweede wereldoorlog zijn neergekomen en geborgen kunnen worden. Kapitein Spierings gaf een lezing over het bergen van vliegtuigen.
Uit de lezing blijkt hoe de bergingsdienst zich heeft ontwikkeld tot een professionele organisatie die niet alleen bergingen op land doet, maar ook op zee.
Zelf was ik in 1953-1954 ingedeeld bij DVVM II op de vliegbasis Gilze-Rijen en werkte een half jaar bij de toenmalige bergingsdienst. Ons werk bestond uit het bergen van neergekomen Gloster Meteors. Zelden waren de bergingen echter spectaculair. Kapitein Spierings liet ons nu een schitterende berging zien van een neergestort toestel in zee. Zelf was ik in 1953-1954 ingedeeld bij DVVM II op de vliegbasis Gilze-Rijen en werkte een half jaar bij de toenmalige bergingsdienst. Ons werk bestond uit het bergen van neergekomen Gloster Meteors. Zelden waren de bergingen echter spectaculair. Kapitein Spierings liet ons nu een schitterende berging zien van een neergestort toestel in zee.
Met sonar werd het vliegtuig, dat in drie stukken op de bodem lag, opgespoord. De vlieger had gemeld dat de motor was uitgevallen. Voor de Luchtmacht is het van belang om de bevindingen van de vlieger te toetsen aan de resultaten van het technisch onderzoek dat daar op volgt. De conclusies en aanbevelingen die hier uit voortvloeien moeten uiteindelijk leiden tot een hogere vliegveiligheid. Zo'n toestel moet dan wel eerst zodanig geborgen worden dat onderzoek betrouwbare resultaten oplevert, en dat is nu precies het werk van Kapitein Spierings en zijn kollega's.
Wij waren onder de indruk van de informatiebronnen die de bergingsdienst ter beschikking heeft. Zo werd, voordat men met een nieuwbouwwijk in Papendrecht begon, gemeld dat daar in WWII een vliegtuig was neergekomen. In het veld was niets te zien, maar op een luchtfoto van de RAF uit de Tweede Wereldoorlog, was in het gebied een duidelijke inslag te zien van vermoedelijk dat toestel. Het vliegtuig werd daar inderdaad gevonden, niet aan de oppervlakte maar op 6,5 meter diepte in de veengrond.
Er zijn natuurlijk ook emotionele momenten wanneer de stoffelijke overschotten van de bemanning nog in het vliegtuigwrak aanwezig zijn. De mogelijkheid om hen te identificeren en in aanwezigheid van de familie te herbegraven is moeilijk maar wel dankbaar werk. Wij danken de Kapitein Spierings voor zijn enthousiaste lezing.
Na de lezing was er nog tijd voor een gezellig samenzijn met een borreltje.
Foto boven rechts onder: Dhr. E. Groothuis voorzitter CGPA Woensdrecht, overleden december 2004.