Allen van harte welkom namens het bestuur. Een speciaal welkom aan de Commandant Air Supporst Command (ASC) i.o Commodore van Beljouw, zijn adjudant Elt Timmer, de stafadjudant LCW Aoo Hak en onze contactpersoon bij CLSK in Breda, de kapitein Peter Massop. Van harte welkom. Helaas voor ons is de C-KMSL/vlb Woensdrecht, kolonel Franka Theunissen-van de Kamp op vakantie, maar ongetwijfeld gaan wij met haar nog nader kennismaken bij een andere gelegenheid.
Nog twee mensen die wij moeten missen vandaag, onze penningmeester Henny van Zetten, vanwege medische verplichtingen en onze secretaris Mathieu Rousch, die zich in Zuid-Spanje aan het verstoppen is. Viert aldaar bovendien zijn 50 jarig huwelijk, met kinderen en kleinkinderen.
Ik hou u bij deze een citaat voor van mijn favoriete schrijver Godfried Bomans, uit zijn boek “van de hak op de tak” uit 1965. Dit werd mij aangedragen door mijn lieftallige echtgenote.
De Laatste knal
Het aardige van ouwejaar is de plotselinge verbroedering, die tussen mensen plaatsvindt. Het duurt maar heel even, hoogstens een kwartier. Daarna keert ieder in zijn huisje terug en gooit de deur achter zich op slot. Maar goed, ’t er dan toch geweest. En voor een heel jaar weetje weer, dat je in een straat woont, waarvan de bewoners elkaar vaag iets met elkaar te maken hebben. Ik woonde vroeger in de Zonnelaan te Haarlem. De mensen werden daar geboren, trouwden en stierven zonder dat zelfs de naaste buren er enig besef van hadden. Op oudejaarsavond echter, klokslag twaalf, kwamen ze naar buiten met hun rechtschapen vuurwerk, staken dit correct af en gingen weer naar binnen. In die tussentijd werd dan het plaatselijke nieuws uitgewisseld. Je moest dat kwartier wel als de bliksem benutten, want daarna hoorde je een heel jaar niets meer.
Hierna gaat het verhaal op zijn Bomans verder. En zó gaat het op meer plaatsen. Hij kon nog niet weten hoe het er nu bij de postactieven toegaat. Want dit verhaal gaat hier niet op. Als ik hoor hoe het verbaal tekeer gaat als wij samen zijn, dan is dit duidelijk anders. En dat doet goed. En zó gaan wij verder het nieuwe jaar in en houden dat het hele jaar vol. Pratend met elkaar, de problemen in de wereld oplossen, op ónze manier. En dat is goed, even los van de dagelijkse omgeving op onze vertrouwde vlb Woensdrecht. Maar dat wil natuurlijk niet zeggen, dat de wereld buiten de basis niet doorgaat. Maar even schuilen bij elkaar……
Maar dat is toch dat liedje? Zoals in “even tot hier”? Dat klopt. “Vluchten kan niet meer, schuilen allen nog wel, schuilen bij elkaar”. En dát doen wij dus, even schuilen bij elkaar, in gezelligheid en weer even de sfeer bij de KLu proeven, de banden aanhalen. Hopelijk kunnen wij dat nog héél lang doen, mét elkaar. Dát is mijn wens voor ons, voor 2023.
De vliegbasis is in transitie naar het “Air Support Command” kortweg ASC, maar wij zullen het nog vaak als Vliegbasis benoemen, dat klinkt vertrouwd. Maar ik ga proberen om als Contactgroep op de hoogte te blijven van de ontwikkelingen van het ASC, want er staat nogal wat te gebeuren.
Nogmaals mijn wens namens het bestuur van de CGPA Woensdrecht, dat wij elkaar nog maar vaak mogen treffen, in goede gezondheid.
Proost!